Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015



Σε κάθε επίκληση του ονόματός της εκείνη γελάει πονηρά, με ένα ένα γέλιο αλλιώτικο, σαρκαστικό. Κλείνει το μάτι σε όσους τολμούν κάνουν σχέδια χωρίς την συγκατάθεσή της, στα κορμιά που αφήνονται να ελπίζουν, με έπαρση, πως όλα μπορούν να τα κάνουν μόνα τους, που τα πνίγει η ματαιοδοξία που τη βαφτίζουν δύναμη. Τη μία μέρα σε ξυπνάει χαϊδεύοντας σου το μάγουλο, έτσι χαρούμενα και γαλήνια, νομίζοντας ότι έχεις συναντήσει την ευτυχία και προτού φτάσει το σούρουπο σου τα έχει πάρει πίσω όλα λες και της χρώσταγες, μεταμορφώνοντας το απαλό χάδι σε δυνατό χαστούκι που με φόρα σκάει στο πρόσωπό σου σκορπώντας κάθε σου σκέψη στην άβυσσο. Έτσι είναι η ζωή μάτια μου, σε πουλάει και σε αγοράζει με ένα νόμισμα που έχει δυο όψεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου