"Ουδέν μονιμότερον εκ του προσωρινού"

Έχεις σκεφτεί πόσες φορές είσαι θεατής στην ίδια σου τη ζωή; Πόσες στιγμές χάνεις γιατί σκεφτεσαι κατι αλλο ενω το τώρα σου χαρίζει κάτι καινούριο;

Σχεδιάζεις το τέλειο αύριο και θρηνείς το πεθαμένο σου χθές και δεν βλέπεις το σήμερα που είναι το κλειδί για να φέρεις την ισορροπία και στα δύο!

Ουδέν μονιμότερο εκ του προσωρινού σίγουρα το έχεις ξανακούσει.

Κάθε δευτερόλεπτο είναι μια απόφαση να αλλάξεις ότι δεν σου αρέσει, ότι δεν σε καλύπτει, ότι δεν σου αρκεί. Να είσαι στο σήμερα, στο τώρα γιατί ποτέ δεν θα ξαναυπάρξει και ποτέ δεν θα σου δοθεί η ευκαιρία να το αλλαξεις. Οχι με τα ίδια δεδομένα τουλάχιστον. Ασε το χθές στο κουτάκι με τις αναμνήσεις σου και πλάσε το αύριο με ένα σήμερα που εσυ εχεις επιλέξει.

Να είσαι στο τώρα. Το χθές σου έδωσε όσα πρεπει να γνωρίζεις και το αυριο δεν εχει έρθει ακόμα.

Άλλωστε κανένας θεατής, ποτέ, δεν έριξε την αυλαία σε καμία σκηνή.