Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Ότι αγαπάς θα σε παιδεύει


Η δημιουργία ενός blog μοιάζει εύκολη υπόθεση. Είναι.
Δεν είναι  όμως το ιδιο  εύκολη και διασφάλιση της ποιότητας των άρθρων του, η προσέλκυση αναγνωστών και η διατήρησή του σε βάθος χρόνου. Όταν γράφεις,απευθύνεσαι σε κοινό στο οποίο έχεις υποχρέωση να είσαι ο εαυτός σου και να είσαι αυθεντικός. Αναπτύσσεις σχέσεις, αλληλεπίδραση και ευθύνες σε άτομα που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ, αλλά τους δίνεις κομμάτι απο τη ψυχή σου. Είναι νωρίς να μιλήσω για το τι αποκομίζεις εσύ απο όλο αυτό, μιας και τώρα κάνω τα πρώτα μου βήματα, αναμφίβολα όμως έχεις ηθηκή ικανοποίηση όταν βλέπεις οτι τα κείμενά σου έχουν απήχηση.

Υπάρχουν στο διαδύκτιο χιλιάδες blog, άλλα γνωστά και άλλα καταχωρημένα στα αζήτητα. Όλα όμως έχουν κάτι να πούν. Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα του blogging. Είναι ένας τρόπος να ακουστείς, να εκθέσεις τις απόψεις σου και να γράψεις για ότι αγαπάς. Κάπως έτσι και εγώ αποφάσισα να ξεκινήσω δημιουργώντας τη δική μου διαδικτυακή γωνιά που θα μπορώ να μοιράζομαι τους προβληματισμούς μου, τον ενθουσιασμό μου, τα ενδιαφέροντά μου και ότι άλλο μπορεί να κάνει κάποιον να ταυτιστεί μαζί μου, με  απώτερο σκοπό την ανταλλαγή απόψεων και κυρίως για να μπορώ κρατάω το μυαλό μου σε εγρήγορση και τους ορίζοντές μου ανοιχτούς.

Μιάς και ο άνθρωπος είναι πολύπλευρο ον δεν θα μπορούσα να ασχοληθώ με ένα και μόνο αντικείμενο. Πως θα μπορούσα άλλωστε; Ούσα γυναίκα και όπως κάθε γυναίκα της ηλικίας μου, μοιράζομαι σε πολλούς ρόλους που πρέπει να φέρω εις πέρας με επιτυχία. Είμαι εργαζόμενη, είμαι φίλη, είμαι κόρη, είμαι μαθήτρια, είμαι θυλικό και τώρα είμαι και blogger. Φυσικά απο την κάθε ιδιότητα απορρέει και ένα τουλάχιστον θέμα για συζήτηση.

Το κάθε θέμα λοιπόν θα το αναλύουμε εδω.

Απο τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου εχω δυο τρόπους να εκτονώνομαι: Να γράφω και να ζωγραφίζω. Με το πέρασμα του χρόνου και με τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας όμως η συχνότητα που τα εξασκούσα είχε μειωθεί. Σε ένα προσωπικό μου απολογισμό, αποφάσισα πως πράγματα που μας αρέσουν και μας κανουν να αισθανόμαστε όμορφα δεν πρέπει να τα αφήνουμε στην άκρη. Και επειδή "όταν υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος" που λέει και η Λίλα (βλ S1ngles), βρήκα τον τρόπο και δημιούργησα το χρόνο αρχικά να ασχοληθώ έστω με ένα απο τα δυο.

Μετά απο πολλά χρόνια που το είχα στην άκρη του μυαλού μου, άρχισα να ασχολούμαι με την αρθρογραφία. Απο τώρα και στο εξής θα αναρτώνται άρθρα μου και στο ηλεκτρονικό περιοδικό simplylife.gr και είμαι πολύ χαρούμενη με αυτή τη συνεργασία. Υπάρχουν και άλλα σχέδια τα οποία δυστυχώς δεν μπορω να ανακοινώσω ακόμα. Αλλα θα ανακοινωθούν σύντομα.

Να καταληξουμε όμως σε μια κατακλείδα, να μην παρατάς τα όνειρά σου. Εγώ τα παρατάω συνέχεια, αλλα καταλήγω να κυνηγούν αυτά εμένα μετα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αγαπάς κάτι και να μην βρείς τον τρόπο να το κάνεις. Όχι επειδή το είπε  ο Paulo Coehlo (βλ. Αλχιμιστης " Οταν κάτι το θες πάρα πολύ όλο το σύμπαν συνομοτεί για να το αποκτήσεις")  αλλά επειδή είναι η φύση σου έτσι, να τείνεις πάντα προς την κλίση σου. Ότι αγαπάς θα σε τραβάει πάνω του όπως το φως τα κουνούπια τη νύχτα, όπως ο μαγνήτης τραβάει το μεταλλο, όπως η σοκολάτα τραβάει εμένα...χμ..Τέτοια ώρα τέτοια λόγια.

Να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά, να βλέπεις και να διαβάζεις όσο μπορείς, αλλά να έχεις τα αυτιά σου κλειστά για να μην ακούς ποτέ όποιον σου λέει οτι δεν μπορείς να τα καταφέρεις. Μπορείς, το ξέρω και το ξέρεις.

Υγ. Η σοκολάτα αν την τρώς βράδυ, ενω γράφεις, δεν παχαίνει. ;)
 

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Το δικό σου ταξιδι εχει αρχίσει?




Αυτό το post είναι φτιαγμένο για να ακούγεται παρέα με αυτό το τραγούδι!

 




Αν η ζωη είναι ένα τρένο όπως πολλές φορές την παρομοιάζουν,έχεις ενα πολύ μακρινό ταξίδι να διασχίσεις.
Το ταξίδι αυτό έχει τους δικούς σου κανόνες και χρειάζεται μόνο ένα πράγμα να εχεις στο μυαλό σου: οτι θα επιβιβαστείς μόνος-ίσως για πολυ καιρό να ταξιδεύεις μόνος,και στο τέλος...θα κατεβεις και παλι μόνος.
Το τρένο δεν πάει ποτέ προς τα πίσω-προχωράει πάντα προς τα μπρός ,και το ταξίδι δεν σταματάει.
Έχεις πολλά βαγόνια να μπείς,πολλούς συνεπιβάτες να γνωρίσεις,και πολλές διαδρομές να διαλέξεις.Θα δείς πολλούς σταθμούς,θα κατέβεις σε αρκετούς αλλά μόνο ενας θα μείνει στη καρδιά σου.
Πόσο καλα θα περάσεις το καθορίζουν οι επιλογές που θα κάνεις,και το πόσο μακρια θα πας το καθορίζουν οι φόβοι σου.
Για τον καθ'ενα που θα συναντήσεις ο προορισμός είναι διαφορετικός,αλλά ο σκοπός είναι ο ίδιος: να βρεί τον εαυτό του.
Μόνη σου υποχρέωση;Να τερματίσεις.Πως;
Θα γνωρίσεις ανθρώπους,θα αγαπήσεις και θ'αγαπηθείς,θα μισήσεις και θα μισηθείς,θα κάνεις φίλους...μα και εχθρούς.
Μη ξεχνάς...να βοηθάς όσους σε χρειάζονται αλλά να μην τους εμπιστευτείς.
Σίγουρα θα προδωθείς-σιγουρα θα προδώσεις.
Και τελικά θα μάθεις πράγματα που θα σε βοηθήσουν να φτάσεις στον προορισμό σου.
 
Ζήσε το ταξίδι όσο πιο δυνατά μπορείς!
Μέχρι να κατέβεις...Και πάλι μόνος...αλλα οχι όπως επιβιβάστηκες!
Αυτη τη φορά με αναμνήσεις που έχεις για να χαμογελάς...

Εσένα...Το δικό σου ταξιδι εχει αρχίσει?

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

WE RUN OUT OF TIME!


Σου έχει τύχει να ξυπνάς το πρωί σχεδιάζοντας το πρόγραμμα της ημέρας και το βράδυ να βλέπεις ότι δεν πρόλαβες να κάνεις ούτε τα μισά;
Να φτιάχνεις "to do lists"  και τελικά να μεταφέρεις τη λίστα της προηγούμενης μέρας στην επόμενη;
Για εμένα, τα δύο τελευταία χρόνια είναι καθημερινό φαινόμενο μιας και ο χρόνος που έχω για τον εαυτό μου έχει μειωθεί δραματικά - έχει εξαλειφθεί θα μπορούσες να το πεις.
Εντάξει πριν βιαστείς να μου απαντήσεις πως φταίω, να σου πω πως και εγώ απο τη φύση μου δεν είμαι του προγράμματος και πάντα βγαίνω εκτός λόγω της μανίας μου να τα προλάβω όλα, σήμερα- σαν να μην υπάρχει αύριο. Άλλες φορές αυτό μου έχει αποβεί κερδοφόρο μιας και οι κόποι μου απέδωσαν καρπούς και άλλες φορές έχω καταλήξει με υπερκόπωση στο κρεβάτι. 

Κριός παιδί μου, τι να πείς; 

Το σημαντικό είναι πως μέσα απο  την έντονη καθημερινότητα των τελευταίων χρόνων, έμαθα πως το σημαντικότερο πράγμα είναι να μη σταματάς να κινήσαι. Η εγρήγορση είναι υγεία!Μαθαίνεις, προσπαθείς, εξασκείς το μυαλό σου, ανοίγεις τους ορίζοντές σου! Τελος πάντων δεν μένεις αδρανής.

Και όταν δεν μένεις αδρανείς ψάχνεις, ψάχνεσαι!
Και όταν ψάχνεις, ψάχνεσαι...βρίσκεις. 

Έτσι λοιπόν και εγώ, βρήκα μια ιδέα και θέλω να τη μοιραστώ μαζί σου.
Η ιδέα αφορά τη σχέση μας, τη σχέση που έχουμε αναπτύξει μέσα απο αυτό το blog.
Θέλω λοιπόν να σε ενημερώσω ότι έρχονται αλλαγές. 

Καλές ή κακές, εσύ θα το κρίνεις. Και θα ήθελα να μου το πείς.

Και ενώ αρχικά η δημιουργία της σελίδας αυτής είχε σκοπό να σου κρατάει συντροφιά τις ώρες που βαριέσαι, που ξεμεινες μέσα ένα Σαββάτο βράδυ, που η τηλεόραση έχει πάλι επανάληψη το Κωνσταντίνου και Ελένης όπου έχεις μάθει απέξω όλη τη στιχομυθία κλπ κλπ κλπ

Τώρα αποκτά καινούριο σκοπό ύπαρξης! Απο εδώ και στο εξής θέλω να συζητάμε μαζί προβληματισμούς, ιδέες, θέματα της καθημερινότητας. Θέλω να ανεβάσουμε τη σχέση μας επίπεδο και να υπάρχει αλληλεπίδραση. 

Το blog αυτό θα αλλάξει μορφή και θα χωριστεί σε θεματολογία, ώστε να μπορεί ο καθένας να βρίσκει εύκολα και γρήγορα τα θέματα που τον ενδιαφέρουν. Μέσα απο τη καινούρια μορφή της σελίδας θα με γνωρίσεις καλύτερα και ελπίζω να σε γνωρίσω και εγώ . Να γνωριστούμε ρε παιδί μου. Γιατί μπορεί η τεχνολογία να  μεγαλώνει τις ανθρώπινες αποστάσεις , αλλά πολλές φορές μας φέρνει και πιο κοντά. Και αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης μου ιντερνετικά. Να έχεις μία καινούρια φίλη που μπορείς να συζητάς και να εμπιστέυεσαι. Φυσικά έτσι το αντιμετωπίζω και εγω. Γι'αυτό δεσμεύομαι πως ότι γράφεται (και έχει γραφτεί μέχρι σήμερα)είναι αυθεντικό. Η ειλικρινής μου άποψη. Σε περιπτώσεις που κάτι έχει ειπωθεί ή γραφτεί αλλού ΠΑΝΤΑ αναφέρεται η πηγή.

Ή έχουμε σχέση ή δεν έχουμε.

Έχω μεγάλο ενθουσιασμό να σου πώ όλα αυτά που σκέφτομαι να κάνω εδώ μέσα. Αλλά δεν θα το κάνω. Το μόνο που μπορώ να σου πώ είναι να με περιμένεις και θα σε ανταμείψω!
Μεχρι τότε να χαμογελάς, να περνάς καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου!


 xxx
Λίνα