Ό,τι και αν κάνω ό,τι και αν πω
να σ'απορρίψω πια δεν μπορώ
μα αν δεχτώ να σ'αγαπώ
θα πληγωθώ και θα πονω.
Το σ'αγαπάω δεν το ορίζω
όσο και αν θέλω και ας δακρίζω,
μαζί μου υπάρχεις μες το σκοτάδι
στις άδειες ώρες στο κάθε βράδυ.
Λύνεις το γρίφο που εγώ μπερδεύω
και όσο και αν τρέξω πια δεν ξεφεύγω.
Δεν είσαι εσύ οτι ζητάω
η ανάμνησή σου ειναι ότι αγαπάω
Δεν είσαι εσύ, έχεις αλλάξει
στη θεωρία μα και στην πράξη.
Και εσύ όλο τρέχεις, μ'ακολουθείς
μέσα στις σκέψεις μου, μέσα μου ζεις
Και δεν πιστεύεις στα όνειρά μου
μόνο ελέγχεις τα όριά μου.
Και όταν σε διώχνω ξαναγυρίζεις
σώμα,ψυχή πάλι κερδίζεις.
Και σε φωνάζω, παρακαλάω
γιατί είσαι εσύ ότι αγαπάω,
ακόμα και τώρα που έχεις αλλάξει
στη θεωρία μα και στη πράξη!
(8-5-2006)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου